Nie jest tajemnicą, że Barbara Taylor Bradford to jedna z moich ulubionych autorek piszących dla kobiet. Oczywiście nie wszystkie jej książki wywarły na mnie jednakowe wrażenie, ale większość z tych, które przeczytałam, wspominam naprawdę bardzo pozytywnie. Bez wątpienia ogromną sławę przyniosła Autorce saga o rodzinie, której założycielką była Emma Harte. Z drugiej strony jednak odnoszę wrażenie, że największą popularnością cieszyły się swego czasu tylko trzy pierwsze tomy tej serii, które zostały wydane po raz pierwszy pod koniec lat 70. i w latach 80. XX wieku. Pozostałe cztery części ukazały się w XXI wieku i chyba nie zrobiły już tak wielkiej furory, przynajmniej jeśli chodzi o Polskę.
Jak wiemy z poprzednich tomów, Emma Harte nie miała łatwego życia. Swoje ogromne imperium przemysłowo-handlowe stworzyła kosztem rodziny, ale nigdy też nie brakowało wokół niej ludzi życzliwych, na których zawsze mogła liczyć. Choć z powodu ciągłej harówki, zaniedbała własne dzieci i nie przebywała z nimi wtedy, kiedy one najbardziej jej potrzebowały, to jednak nie pozwoliło jej to utracić ich szacunku. Bo przecież nawet „zdrajcy” i „żmije” wiedzieli, że z Emmą Harte lepiej nie zadzierać. Ona zawsze stawiała na swoim i czasami nawet podstępem wygrywała bitwy, które biernym obserwatorom mogły wydawać się z góry przegrane. Wielka Emma Harte nigdy nie pozwalała na to, aby ktoś nią pomiatał. Nawet wtedy, gdy była jeszcze nastoletnią panną i pracowała jako służąca, nosiła głowę wysoko i wiedziała, że kiedyś przyjdzie taki dzień, w którym odpłaci z nawiązką wszystkim, którzy w jakiś sposób przyczynili się do jej upokorzenia.
